Nu we weer richting Pasen gaan is er weer volop aandacht voor het lijden, sterven en de opstanding van onze Heer Jezus. Persoonlijk heb ik niet zoveel met dit onderhouden van ‘dagen en maanden, tijden en jaren’ (Gal4:10), want wij behoren iedere eerste dag van de week Hem te gedenken die voor ons is gestorven. Een bekende voorganger, Wilkin van der Kamp heeft jaren geleden een boek geschreven met als titel ‘De zeven wonderen van het kruis’ en de uitgangspunten van dit boek worden door velen omarmd en verkondigd, zelfs door gemeenten, juist rond Pasen. Er is ook een video van opgenomen die wordt gebruikt in cursussen en samenkomsten. In het boek beweert van der Kamp dat Jezus zevenmaal heeft gebloed en dat iedere keer dat Hij bloedde een wonder gebeurde dat grote gevolgen heeft voor ons. Op de website van Vrijzijn wordt het als volgt geformuleerd:

Zoals de Hogepriester op Grote Verzoendag opdracht kreeg om het bloed van het offerdier zeven keer op de aarde te sprenkelen, zo doordrenkte tweeduizend jaar geleden het bloed van Jezus zeven maal de aarde, waardoor de zeven wonderen van het kruis in jouw leven kunnen plaatsvinden.

De zeven wonderen zijn vervolgens: vergeving, verlossing, reiniging, genezing, bevrijding, verzoening en wedergeboorte. Ik wil graag in dit artikel aantonen hoe kwalijk deze leer is en vanuit de Bijbel aantonen dat er niets van klopt. We hebben te maken met het lijden en sterven van de Heer Jezus, een uitermate heilig, breekbaar en kostbaar onderwerp waar we met alle voorzichtigheid en goed gefundeerd vanuit de Schrift, iets over mogen en kunnen zeggen. We betreden ‘heilige grond’ als het ware en daar mogen we nooit lichtvaardig over denken.

Allereerst is de vergelijking van de hogepriester die het offerbloed zevenmaal op de aarde sprenkelde en de zevenmaal dat Jezus gebloed zou hebben volslagen uit de lucht gegrepen. De enige overeenkomst is het getal zeven en het bloed! Het moet toch voor de eenvoudige Bijbellezer duidelijk zijn dat wat de hogepriester deed (zie Lev16:14-15) een eenmalige handeling was die een eenmalige verzoening teweeg bracht (Lev16:16), terwijl de Heer Jezus op zeven verschillende momenten gebloed zou hebben? Nee, net zoals de hogepriester een eenmalige bloedstorting uitvoerde, zo heeft Christus uitsluitend op het kruis en niet daarvoor verzoening teweeg gebracht. Het zijn dus geen ‘wonderen van het kruis’ want op dat kruis heeft de Heer eenmaal, niet zevenmaal gebloed! Naast het feit trouwens dat de Bijbel helemaal niet leert dat Jezus zevenmaal gebloed heeft (immers, toen Hij werd geslagen door de soldaten staat er niet dat Hij bloedde, Van Der Kamp neemt dat aan om op het getal zeven uit te komen), is deze hele leer er ook gericht op wat deze zeven wonderen voor ons opleveren (en dus mensgericht onderwijs is), terwijl het werk op het kruis niet om ons draait, maar om wat God nodig heeft.

Toen hij dan naar buiten was gegaan, zei Jezus: Nu is de Zoon des mensen verheerlijkt en God is in Hem verheerlijkt. Joh13:31

Ik heb U verheerlijkt op de aarde, terwijl Ik het werk heb voleindigd dat U Mij te doen hebt gegeven. Joh17:4

U ziet, het werk op het kruis was allereerst tot verheerlijking van God en niet in de eerste plaats een ‘oplossing’ voor onze problemen. Uiteraard is dit werk op het kruis voor God zo enorm kostbaar dat een ieder die gelooft op grond van het vergoten bloed van de Heer alle zegeningen in één keer ontvangt. Hij/zij is overgegaan van de macht van de duisternis, van satan tot het licht (Hand26:18), van een vijand een kind van God geworden (Joh1:12). Dit gebeurt op het moment dat iemand tot geloof komt en gaat niet in zeven stappen. Lees nog eens het bovenstaande citaat van de website van Vrijzijn: ‘…zo doordrenkte tweeduizend jaar geleden het bloed van Jezus zevenmaal de aarde, waardoor de zeven wonderen in jouw leven kunnen plaatsvinden’. Dus eerst is de fout al dat er wordt gesproken over het ‘doordrenken (een rare uitdrukking trouwens) van de aarde’ van het bloed van onze Heer en dat zevenmaal, terwijl de Schrift leert: eenmaal en dat in de drie uren van duisternis. Ten tweede staat hier ‘waardoor de zeven wonderen in jouw leven kunnen plaatsvinden’. Jawel, de gelovige is er nog niet, want er moet eerst iets gedaan worden alvorens de zeven wonderen kunnen worden geactiveerd in diens leven, zie ook hier. Dit gaat volkomen in tegen het onderwijs van de Bijbel waar alle zegeningen voor God reeds gelden na geloof, terwijl wij door het geloof er van kunnen genieten. Verkeerde leer brengt gelovigen altijd onder voorwaarden die zij moeten naleven, of stappen die zij moeten zetten om tot de zegen te komen, terwijl de Bijbel maar één voorwaarde kent en dat is het geloof.

Gezegend zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegening in de hemelse gewesten in Christus, Efeziërs 1:3

Laten we eens kijken naar de zeven ‘wonderen’ en hoe die volgens deze leer ‘actief’ in ons leven zouden kunnen worden. De citaten uit het boek zijn met aanhalingstekens schuingedrukt tussen de tekst geplaatst.

1. Het wonder van vergeving

Volgens Van Der Kamp was het zweten van bloed door Jezus in de hof van Getsémané nodig voor onze vergeving. Merkwaardig genoeg gaat het vervolgens alleen over de beker die Jezus leegdronk, waar dus helemaal geen sprake is van ‘het doordrenken’ van de aarde met Zijn bloed. ‘In Getsemané werden uw en mijn zonden samengeperst in die ene beker, die door Jezus gedronken zou worden (2 Kor 5:21)’. De zonde werd op Hem gelegd. Dat was wat Johannes de Doper voorspelde (Joh1:29)’. En dan somt Van der Kamp een hele rij zonden op, die de Here Jezus ‘dronk’, zelfs ‘slok voor slok, vooral die uit Gal5:19-21. De Bijbel zegt dat Hij toen (!) de dood gesmaakt heeft (Hebr 2:9)’. Dit is zeer slecht en ronduit kwalijk Bijbelgebruik. Heb2:9 slaat op het kruis (‘vanwege het lijden van de dood’) en niet op Getsémané. Bovendien gaat 2Ko5:21 ook over het kruis. Dáár werd de Heer tot zonde gemaakt. Dan klinkt de oproep: ‘Jezus nodigt u uit om uit Zijn beker van verlossing en bevrijding te drinken, tot vergeving van uw zonden (1Joh1:9). Dank u Jezus dat u mijn levensbeker vol zonde wilt leegdrinken. Dank u dat ik in geloof de beker van verlossing in ontvangst mag nemen’. Vervolgens ‘moeten’ we onszelf vergeven en onze vijanden, een hopeloze verwarring van wat voor ons en door ons gedaan wordt. Het is treurige Bijbeluitleg. De Heer Jezus dronk helemaal niet de beker van onze zonden leeg, maar de beker van de wil van God om naar het kruis te gaan. ‘Vader, als U het wilt, neem deze drinkbeker van mij weg; moge evenwel niet mijn wil maar de uwe gebeuren’. (Luk22:42). Het gáát dus helemaal niet om ons in de strijd die onze Heer ervoer in de hof van Getsémané, maar om Zijn bereidheid de wil van Zijn Vader te volbrengen. Het is dan ook schokkend om te zien hoe Van Der Kamp dit toch verbindt met dat wat uitsluitend op het kruis gebeurde. Wie Jezus’ plaatsvervangende dood verlegt naar Getsemané, vervalst het evangelie van het kruis. Het veelvuldige gebruik van het wóórd kruis is des te meer misleidend. Het is dus een ‘ander evangelie’ waar Paulus voor waarschuwt in Gal1:6-7 waarvan hij die dit brengt vervloekt is!

2. Het wonder van verlossing

Volgens Van Der Kamp bloedde de Heer voor de tweede maal toen Hij werd geslagen in het huis van Annas de hogepriester (Mat26:67-68). Er wordt trouwens maar terloops aangenomen dat Zijn bloed ‘op de aarde’ viel want dat zegt de Bijbel helemaal niet. ‘Zoveel mensen gaan gebukt onder schuldgevoelens ook al weten zij met hun verstand dat de zonden vergeven zijn. Hoe kan het dat u nog steeds wordt aangeklaagd? Het zijn niet uw zonden die aan het kruis zijn genageld, maar het bewijsstuk dat tegen u getuigt, uw strafblad (Kol 2:13-15, HB). Jezus liet zich zonder zich te verdedigen vals beschuldigen en tot bloedens toe mishandelen zodat u vrijgemaakt zou worden van elke aanklacht die de duivel op u afvuurt: ‘Het wordt niks met mij’, ‘Ik ben een misbaksel’. Het bloed van het Lam heeft elke aanklacht of valse beschuldiging in uw leven uitgewist. Het bloed van Jezus is een machtig wapen in de hand van Gods kinderen’. De Bijbel spreekt helemaal niet over gevoelens van minderwaardigheid waar Jezus voor gebloed zou hebben. Dit is de moderne psychologie de Bijbel inlezen. In Op12:10 waar staat dat zij overwonnen door het bloed van het Lam gaat het over eeuwig leven die de gelovigen bezaten ondanks dat zij de marteldood stierven. Het is de bekende charismatische leer die ons weer met onszelf bezig laat houden, met onze gevoelens. Er moet namelijk gebeden worden: ‘Verlos mij Heer van elk schuldgevoel, elke aanklacht en iedere (valse) beschuldiging’. Dit vind je niet bij Paulus. Hij had de gemeente van God bovenmate vervolgd maar is niet bezig met zijn schuldgevoelens, maar met de Heer Jezus. ‘Ik leef door het geloof in Hem’, zegt hij in Gal2:20. Zijn gebeden voor de gemeente zijn ook altijd dat zij Hem leren kennen, Zijn wil en Zijn Persoon (zie Ef1:15-19; 3:14-19; Ko1:9). Bovendien is het bloed van Christus helemaal geen ‘machtig wapen in de hand van Gods kinderen’, want anders had het wel opgenomen geweest in de geestelijke wapenrusting van Ef6. Door het geloof in zijn bloed zijn wij eens en voor altijd gerechtvaardigd (zie Rom3:25 en 5:9).

3. Het wonder van reiniging

‘Jezus werd tot twee keer toe tot bloedens toe mishandeld’. Volgens Jes50:6 werd Zijn baard uitgetrokken, wat Van Der Kamp dan koppelt aan Hebr 9:14. Maar wat staat daar?

…hoeveel te meer zal het bloed van Christus, die door de eeuwige Geest Zichzelf vlekkeloos aan God heeft geofferd, ons geweten reinigen van dode werken, om de levende God te dienen.

Het gaat hier wederom om het kruis en niet om de mishandeling van de Heer door mensen. Op het kruis heeft Christus Zich aan God geofferd. Ps51 is voor Van Der Kamp dan ook geen boetepsalm, maar een ‘voorbeeld hoe David achtervolgd werd door negatieve herinneringen aan zijn zondig verleden‘. David riep dan ook de verzen 11-14 uit tot God. Zo mogen ook wij Jezus bidden ons te reinigen van ons geweten door de negatieve of onreine herinnering aan het zondige verleden’. Maar zei David niet: ‘Mijn zonde staat bestendig voor mij; en bad hij juist daarom niet: ‘Reinig mij van mijn zonde’ (vers 4)? En: ‘Verberg Uw aangezicht voor mijn zonden; delg al mijn ongerechtigheden uit’ (vers 11). Het is niets anders dan de belijdenis van zijn zonden, overeenkomstig 1Joh1:9. De reiniging van onze schuld vindt plaats na belijdenis van zonden en geloof in Jezus (zie Hand20:21).

4. Het wonder van genezing

Charismatische leraars komen altijd weer met dezelfde leugen: God wil niet dat je ziek bent en als dat toch het geval is ligt dit aan jouw geloof en zijn er ‘stappen’ te zetten. Zo ook hier weer. Van Der Kamp gebruikt de bekende leer dat Jezus onze ziekten heeft gedragen en dat wij ‘dus’ niet ziek hoeven te zijn. ‘Zoals Jezus in Getsemané de beker, gevuld met onze zonden, leegdronk, zo heeft Hij bij elke zweepslag onze ziekten op zich genomen. Zó werd Jezus ‘vertrouwd’ met al onze ziekten en pijnen (Jes 53:3)’. De bekende tekst uit 1Pet2:24 wordt geciteerd. Let op wat daar staat (ik zet vers 25 er ook bij):

…die Zelf onze zonden in zijn lichaam heeft gedragen op het hout, opdat wij, voor de zonden afgestorven, voor de gerechtigheid leven: ’door zijn striemen bent u gezond geworden’. Want u dwaalde als schapen, maar bent nu teruggekeerd tot de Herder en Opziener van uw zielen.

Het gaat hier niet om onze lichamen, maar om onze zielen. We dwaalden als schapen en dát maakte ons ‘ziek’. Wat betreft de bewering dat de Heer ‘onze ziekten op zich heeft genomen’ leert de Bijbel echter dat de genezingen, die de Here tijdens Zijn rondwandeling op aarde deed, de vervulling van Jes53:4 waren (Mat8:16b-17: ‘Hij genas alle lijdenden, opdat vervuld werd wat gesproken is door de profeet Jesaja…’) – niet: de geseling door Pilatus (Mat27:26; Mark15:15). Zie hier verder over ziekte en genezing. Paulus (Gal4:13), Epafroditus (Fil2:27), Trofimus (2Tim4:20) en Timotheüs (1Tim5:23) waren allemaal ziek, dus volgens Van der Kamp hadden zij stap 4 niet goed uitgevoerd!

5. Het wonder van bevrijding

Dit ‘wonder’ vond plaats omdat de Heer Jezus de doornenkroon droeg en toen bloedde Hij voor de vijfde keer opdat Hij ons zou bevrijden. Naast genezing is bevrijding van demonische banden ook altijd een ‘populair’ thema bij charismatische leraars. Terwijl in werkelijkheid een gelovige helemaal niet bezet of gebonden kan zijn door demonen, zie hier, maken zij mensen wijs dat dit toch mogelijk kan zijn. Gevolg is een uitermate ongezonde focus op demonen en de duivel, de afhankelijkheid van ‘bevrijdingsbedienaars’ en een steeds minder wordende Christus. Bovendien wordt de term ‘vloek’ door Van Der Kamp hier geïntroduceerd op een wijze die mij de rillingen bezorgt. ‘Dorens staan symbool voor de vloek van de aarde (Gen3:17-19)’. Dus consequent doorgevoerd zou de vloek over de aarde nu zijn opgeheven? Rom8 leert wel anders! Het zou hier gaan om de vloek op je leven als je in een zonde volhardt, waarbij verwezen wordt naar 2Petr2:14 (‘kinderen van de vervloeking’, wat overduidelijk over valse leraars gaat en niet over gelovigen, zie 2Pet2:1). ‘Hierdoor wordt u overgeleverd aan de vijand en geestelijk gebonden door de machten der duisternis’, waar Joz7:12 als bewijsplaats bij wordt gehaald (waar het gaat over de ongehoorzaamheid van Israël en de gevolgen die dat heeft). Van Der Kamp komt met zijn welbekende ‘generatievloeken’ om de gelovigen bang te maken. ‘Dat kan zelfs doorwerken in uw leven vanuit uw voorgeslacht’. Dat Daniël de zonden van zijn voorgeslacht belijdt wordt zonder blikken of blozen toegepast op deze ‘generatievloeken’. Uiteraard wordt ook vermeld de zelfvervloekingen en de vervloekingen van anderen. Een wel heel treurig voorbeeld is deze: In Hand2:40 zou ‘laat u behouden uit dit verkeerde geslacht’ betekenen: ‘laat u bevrijd worden’. Van Der Kamp maakt ervan: ‘Ik geloof dat God wilde dat deze generatie bevrijd zou worden van de generatievloeken die over dit geslacht waren gekomen’. Petrus zegt echter iets anders. Hij wijst hen op hun zonde van het kruisigen van de Heer en daarvan moesten ze vergeven worden, terwijl ze ‘het geslacht’, het Jodendom verantwoordelijk was voor de dood van Christus, moesten verlaten (zie Hand2:36-38). Het citaat uit Gal3:13 wordt vervolgens op iedere vloek toegepast terwijl het daar natuurlijk gaat over de vloek van de wet. Niemand kon de wet houden dus is het een vloek. Christus’ dood bevrijdt ons van die goddelijke eis en dus van die vloek omdat we gerechtvaardigd zijn door de gerechtigheid van God, uit het geloof.

‘Jezus is naar deze wereld gekomen om door ons gekroond te worden met de vloek van ons leven’. Daarom worden we opgeroepen: ‘Kroon Hem met uw doornenkroon d.i. ‘uw verleden, uw herinneringen, uw pijn, uw woede, uw verdriet, uw afwijzing’. Wederom zeer slechte Bijbeluitleg en een ongezonde focus op onszelf (het gaat immers om onze schuld voor God en niet om onze afwijzing, verdriet etc.) terwijl de Schrift deze koppeling tussen de doornenkroon en onze gebondenheden helemaal niet maakt.

6. Het wonder van verzoening

Nu pas, bij de zesde stap, komt Van Der Kamp bij het kruis. ‘In Gods ogen is onze manier van leven vijand aan alles wat Hij oorspronkelijk gewild en bedacht heeft. Hierdoor is geen echte relatie met Hem mogelijk. Er is dus verzoening nodig’. De Bijbel leert dat de mens verdorven is, een hopeloze zondaar, tot niets goeds in staat en dus onder het oordeel van God. Als wij ons niet laten verzoenen, gaan we voor eeuwig verloren. Dit wordt hier toch een stuk afgezwakt door te stellen dat wij wat missen, namelijk een relatie met God.

Daar wij dan weten hoezeer de Heer te vrezen is, overreden wij de mensen; 2Kor5:11

Van Der Kamp zegt niet dat we onze totale verdorvenheid eerste moeten erkennen, maar: ‘Als u gelooft in het offer dat Jezus voor u bracht, dan bent u een kind van God de Vader geworden en hebt u recht op alles wat Hij bezit’. Wel zegt hij ten slotte dat in het werk van de verzoening ‘alle zeven wonderen van het kruis bij elkaar komen’. Maar waarom plaatst hij de werkelijke verzoening aan het kruis pas bij stap 6 en mag men geen enkele stap overslaan, beginnende bij de eerste vijf, die helemaal buiten het kruis staan?

7. Het wonder van de wedergeboorte

‘Op het moment dat de speer de rib van Jezus trof, stierf uw zondige natuur, uw oude mens, uw vlees zodat u opnieuw geboren zou kunnen worden!’. Dit is pure fantasie en totaal on-Bijbels! Rom8:3 vertelt ons waar God de oude mens heeft geoordeeld:

Want wat voor de wet onmogelijk was, doordat zij door het vlees krachteloos was – God heeft, doordat Hij zijn eigen Zoon in een gedaante gelijk aan het vlees van de zonde en voor de zonde heeft gezonden, de zonde in het vlees veroordeeld;

Blijkens Rom6:6 is dit op het kruis gebeurd want onze oude mens is met Hem meegekruisigd. ‘Het begin van een geboorte begint altijd met het vrijkomen van water en bloed. Toen het water en het bloed uit het lichaam stroomde, was dat het begin van uw wedergeboorte. Jezus bracht aan het kruis een nieuwe generatie van kinderen van God voort’. Dit water en bloed was zeker een symbolisch getuigenis van het werk dat de Heer volbracht had, maar Van Der Kamp maakt het moment zelf tot iets dat zegen brengt en dat doet de Bijbel niet. Over de zogenaamde ‘strijd op drie niveau’s’ die er na deze wedergeboorte zou ontstaan ga ik maar niet in, want dat is dieptreurig hoe ook weer de Bijbel wordt misbruikt voor de eigen visie.

Het is verbijsterend dat je veelvuldig het wóórd kruis kunt gebruiken, maar dat je tóch de boodschap van het kruis niet hebt begrepen. Ook de goede dingen die gezegd worden staan helaas in de context van de verkeerde voorstelling van de zeven bloedingen van de Heer ‘met een geestelijke betekenis’ als parallel tot Lev16. Daarom hebben we hier te maken met ‘een ander evangelie’ en een ‘andere Jezus’. De uitleg van de Bijbel is hap snap zonder de context te bezien. Deze noodzakelijke Bijbelse toetsing aan Gods Woord betekent natuurlijk niet een veroordeling van de schrijver. Wij hebben de opdracht alles te toesten en te beproeven (1Tes5:20). Ik hoop dat de lezers van dit artikel ten volle overtuigd zijn dat God hen door het geloof in het bloed van Christus alles heeft gegeven wat zij nodig hebben in de Heer Jezus. Zij hoeven niet meer bezig te gaan met zichzelf, maar ze mogen in alle vrijheid, door het geloof opgroeien in de genade en kennis van onze Heer en Heiland, Jezus Christus (2Pet3:18), zie hier. Ze hoeven niet naar iemand die hen helpt deze zeven stappen door te lopen. Ze mogen door het geloof weten: ‘Het is volbracht’. Dát is het grootste wonder van het evangelie, het ‘evangelie van de genade van God’ (Hand20:24).

Ik heb dankbaar gebruik gemaakt van een artikel van Els Nannen over dit onderwerp.